آقای حمیدرضا نامی در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صداوسیما گفت: برنامه جامع مکانیزاسیون، برنامه‌ای ۱۲ ساله است که در سال ۱۳۹۲ توسط مرکز توسعه مکانیزاسیون وزارت جهاد کشاورزی با هدف نوسازی ناوگان در این بخش تهیه شد.

وی افزود: براساس این برنامه، سالانه باید ۱۱ هزار تراکتور تولید می‌شد که از این تعداد ۲ هزار تراکتور برای جایگزینی با تراکتور‌های فرسوده اختصاص یافته بود و ۹ هزار تراکتور نیز باید به عنوان ماشین آلات جدید در این عرصه به کار گرفته می‌شد که تاکنون خروج تراکتور، کمباین و ادوات فرسوده از ناوگان مکانیزاسیون کشاورزی اتفاق نیفتاده است.

نامی با اشاره به میانگین سن ناوگان مکانیزاسیون کشاورزی در ایران و جهان گفت: دوره استهلاک یک تراکتور یا دنباله بند‌ها در حوزه کشاورزی در جهان به طور میانگین ۵ سال است، اما در کشور ما، ۱۰ تا ۱۳ سال ملاک استهلاک ناوگان است که دو برابر میانگین جهانی است.

رئیس انجمن تولیدکنندگان ماشین آلات و ادوات کشاورزی افزود: در مکانیزاسیون به لحاظ اجرایی هیچ سرفصلی به عنوان استهلاک و جایگزینی تعریف نشده است؛ یعنی هم برای کشاورز که تراکتورش فرسوده است توجیه اقتصادی ندارد که ماشین آلات فرسوده را خارج و ماشین آلات نو جایگزین آن کند و هم تولیدکننده به دلیل آنکه مصرف کننده اش ضعیف است نمی‌تواند خطوط تولید خود را نوسازی و بازسازی کند.

وی اضافه کرد: این موضوع کل چرخه تولید و مصرف را دچار فرسودگی کرده و موجب شده از همه ظرفیت تولید در این بخش استفاده نشود.

نامی با اشاره به محدودیت اعتبارات بانکی در نوسازی ماشین آلات و تجهیزات کشاورزی نیز گفت: اعتبارات بانکی تخصیص یافته به نوسازی مکانیزاسیون کشاورزی محدود است و پوشش جریان عادی تامین ماشین‌های مورد نیاز کشاورزان را نمی‌دهد و از سوی دیگر، به دلیل قیمت گذاری غیراصولی برای محصولات کشاورزی، سود محصول برای کشاورز پایین است و توان اقتصادی قابل اتکایی را برای کشاورزی ایجاد نمی‌کند که با استفاده از آن بتواند اقدام به نوسازی ناوگان خود کند.